Pop / Rock Tip
Dears, The - No Cities LeftReleasedatum: 15 april 2003
Het verhaal van het sextet uit Montreal gaat terug tot 1995, de tijd waarin zanger Murray Lightburn rokend en drinkend de platen van The Smiths tot diep in de nacht tot op het bot analyseerde. Zijn eigen loopbaan kwam maar niet van de grond, totdat hij zich in 2000 bij een optreden in Toronto liet begeleiden door een vijftal gasten waarbij het vonkie oversprong. The Dears waren geboren. Het gaat te ver om te zeggen dat The Dears niet zouden bestaan zonder The Smiths en Blur, maar ze zouden beslist anders geklonken hebben zonder het Engelse aanzetje. De Canadezen gaan evenwel een stapje verder dan het kunstje afkijken. "We love that orchestral soul and pop from the sixties and seventies, from Serge Gainsbourg to Isaac Hayes," zegt Lightburn, wiens stem bij vlagen doet denken aan die van Blur-zanger Damon Albarn, hierover. "But we don't do it in a campy, kitschy kind of way, because we hate camp and kitsch. We don't get on stage in fuckin' glasses and cardigans. We're not wearing matching suits. We're a little more hippie than that, which rubs people the wrong way." Het prachtige 'No Cities Left', The Dears' tweede album, kwam al in april 2003 in Canada uit, maar werd in Europa nauwelijks opgemerkt. De heruitgave, dit najaar, op Bella Union, gaat daar verandering in brengen. Wie van goede liedjes met passie, drama, avontuur, power en lef houdt, kan aan deze bijzondere plaat zijn hart ophalen.
Pop / Rock Tip Archief
